တစ်လမ်းတည်းဖြစ်ဖို့

လူတစ်ယောက်သူ.ဘဝမှာရွေးချယ်လျှောက်လှမ်းရတဲ.လမ်းဆိုတာ..ငယ်ငယ်တည်းက..အစတည်ခဲ.တာလား

ခင်ဗျားတို.ငယ်ငယ်က စွဲလမ်းခဲ့ဖူးတဲ.အရာတွေကို.. အခုအချိန်မှာကော…နှစ်သက်ဆဲပဲလားး။

ငယ်ငယ်တုန်းက ကြီးလာရင်ဘာလုပ်မလဲလို.မေးတဲ.အခါ ကျရင် ဘယ်လိုပြန်ဖြေခဲ့ကြသလဲ။

ကျွန်တော်ကတော..

ကြီးလာရင်လူကြီးလုပ်မှာပေါ.လို.ပြန်ဖြေခဲ့တယ် 🙂

ငယ်ငယ်တုန်းက…..

ကျွန်တော်ရဲ့အပြုအမူ…နှစ်သက်ခဲ့တဲ့ကစားနည်းတွေကိ ုကြည်.ပြီးတော…ပတ်ဝန်းကျင်က ထင်မြင်ချက်အမျိုးမျိုးပေးခဲ့တယ်.

ကျွန်တော်တစ်ခါမှဆရာဝန်လုပ်တန်းမဆော.ခဲ့ဖူးဘူး

များသောအားဖြင်..ပန်းချီဆွဲခဲ့တယ်….ကာတွန်းဆွဲတယ်.အိမ်ဆောက်တမ်းဆော.တယ်။အိမ်မှာရှိတဲ့လျှပ်စစ်ပစ္စည်းတွေလို်က်ဖျက်တယ်….

ရွှံ.တွေနဲ့ …ပုံသွင်းပြီးဆော.တယ်…စက္ကူတွေကို ဓါးနဲ.ဖြတ်ပြီး.. ပို က်ဆံလုပ်တန်းဆော.တယ်.

ကစားစရာတွေကို ၀က်အူလှည်.တစ်ချောင်းနဲ့.. လိုက်ဖွင်.တယ်.

ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်တော.်ကို ကြီးလာရင်.. အင်ဂျင်နီယာ ..မဟုတ်ရင်. ..အနုပညာသမားတစ်ယောက်ဖြစ်မှာပဲလို.ထင်ခဲ့ကြတယ်..

ဒါပေမယ်.

တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းအောင်စာရင်းထွက်ပြီးတဲ့နောက်ဆေးတက္ကသိုလ်ရောက်သွားခဲ့တယ်.

အဲဒီ.နောက််ကျွန်တော်လုပ်ချင်တာတွေနဲ့ဝေးသွားခဲ့တယ်.

ဆေးနံ.တွေ.ရောဂါနာမည်တွေ..လူနာတွေ.လူသေကောင်တွေနဲ့….ပြည်.နှက်နေတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ

ငယ်ငယ်တုန််းက တိမ်မြုပ်နေတဲ့ဗီဇ အကောင်အထည်ဖေါ်ဖို.အခွင်.အရေးပေးလာတဲ.အခါ.

လူကြီးဆော.စရာခေတ်သစ်နည်းပညာပစ္စည်းတွေကြားမှာ…ပျော်မွေ.ခဲတယ်..

ကျောငး်ဒုတိယနှစ်ရောက်မှကွန်ပျူတာကိုယ်ပို င်စကိုင်ခဲ့ရတယ်.

အဲဒီကွန်ပျူတာနဲ့ပဲ…

အရမ်းလုပ်ချင်နေခဲ့တဲ့..ဂီတဖန်တီးတာကို ..လိုက်စားဖြစ်ခဲ့တယ်.

တစ်ဖက်က ကျောင်းစာကို လည်းမလစ်ဟင်းရဲဘူး..

ကျွန်တော် pro အဆင်.ထိတော.မရောက်ခဲ့ပါဘူူး..ဘာတူရိယာကို မှလည်းကောင်းကောင်းမတီးတတ်ခဲ့ဘုူူ။

ဒါပေမယ့်…သီချင်းတစ်ပုဒ်လုံး…ကို အစအဆုံး….ဖြစ်တဲ့အထိ..ရှိတဲ့ပစ္စည်းနဲ့ဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့ဖုးတယ်..

recording ..mixing လုပ်တဲ့အခါ …studio မှာသွင်းတဲ့အသံမျိုူးရအောင်..software နဲ့..

2500 တန် computer mic တစ်ခုနဲ့လည်း ကြိုးစားခဲ့ဖူးတယ်.

အဲဒီအချိန်တွေကတွက်ကြည့်ရင်သီချင်းအပုဒ် 20 နှှီးပါး..ဖန်တီးခဲ့တယ်

ကျောင်းစာ..ကွန်ပျူတာနဲ..

စိတ်တွေ..ညစ်ညူးလို့…အပန်းဖြေချင်တဲ့အခါ

ပန်းချီမဆွဲဖြစ်တော့.. ဓာတ်ပုံဘက်ကို ..ဦးစားပေးဖြစ်တယ်..

အဲဒီ..ဘက်မှာလည်းcrazy တစ်ယောက်အတိုင်းပဲ..

ဒါပေမယ့်ဘာကို မှ..ထိထိ မိမိ မရှိခဲ့ဘူး..

စာမေးပွဲတွေပြီး……လုပ်စရာတာဝန်မရှိတော. ကို ယ့်ကို ယ်ကို …ဟိုမရောက်ဒီမရောက်တစ်ယောက်လို .ထင်မြင်လာတယ်

ကျွန်တော်ရောက်နေတဲ့လမ်းက… ဆေးထိုးအပ်ကိုင်ပြီး..လူနာတွေကို …စောင်.ရှောက်ရမယ်.လမ်း.

ကျွန်တော်လုပ်နေတာတွေက… idea သုံးပြီး..ဖန်တီးမှုတွေ..

5နှစ်လုံး…ကြိုးစားခဲ့တဲ့.လမ်းက..အဆင်သင်.လျှောက်လှမ်းခဲ့ရတဲ့ကတ္ကရာလမ်းဆိုရင်….ကိုယ်တိုင်လုပ်ထားတဲ့မြေနီလမ်းလေးကို လည်းမပစ်ပယ်နိုင်ဘုးဖြစ်နေတယ်.

မြေနီလမ်းလေးကို ..ကတ္တရာခင်းနိုင်လောက်တဲ့အထိ ..လည်း.မစွမ်းဆောင်နိုင်သေးဘူး.

လျှောက်လှမ်းလို. တေ်ာတော်ဝေးအောင်ရောက်နေပြီဖြစ်တဲ့ကတ္တရာလမ်းပေါ်မှာကြည့်ပဲလည်း.ကျွန်တော်မပျော်နိုင်ဘူး.

အဲဒီလမ်းနှစ်ခုကို ဘယ်လိုပေါင်းစပ်ရမလဲဆိုတာကို ..ခဏခဏတွေးဖြစ်တယ်.

ဆရာဝန်လောကက..မြန်မာနိုင်ငံမှာလူတန်းစားတစ်ရပ်လို.ပြောကြတယ်.

အဲဒီလောကထဲကို .ခြေလှမ်းစတင်မိတဲ့အတွက်…

လွတ်လပ်စွာတွေးတောမှုတွေ…လွပ်လွပ်လပ်လပ်နေထိုင်မှူတွေရယ်…..နောက်ထက်idea အသစ်တွေပါရခဲ့တယ်..

ပိုပြီးတော.ပြောရဲဆိုရဲလည်းရှိလာခဲ့တယ်.

သာမာန်နယ်မြို.သာမာန်မိသားစု..မှာနေထိ်ုင်ခဲ့ရတဲ့သူအဖို့… မျက်စိပွင့်နားပွင်.ဖြစ်ဖို့က…သိပ်မလွယ်ပါဘူး.

စာသင်နှစ်တွေကုန်သွားလို..

အလုပ်သင်ဘဝရောက်တော.မယ်အချိန်မှာ..

စိတ်တွေက.နောက်လာမယ်.တစ်နှစ်အတွက်.ကြိုစဉ်းစားမိပြန်တယ်..

သူငယ်ချင်းတွေကတော.ဘွဲ့ရပြီးရင်နိုင်ငံခြားသွားကြမယ်တဲ့..

ငါကကောာ…

ငါလည်း.ဒီထက်ပို .အမြင်ကျယ်ချင်သေးတယ်…

နိုင်ငံခြားကို .ငါက ပညာတော်သင်အနေနဲ့သွားရမှာပေါ..

အချိန်တွေငွေတွေထက်ကုန်ဦးမယ်

ဒါပေမယ်…..ငါ ဆေးပညာကို ပဲသင်မှာလား…

နောက်ဆုံးဘွဲ့တွေရလာလို….MBBS နောက်မှာအမြိှးတွေတစ်သီတစ်တန်းကြီးနဲ.ဖြစ်ပြီဆိုပါတော..

ငါ ဘာလုပ်ရမှာလဲ.?

သြော်…ဆေးကုရမှာ……အမြီးှရှည်ရင်.လူနာပို တိုးလောက်မှာပေါ….

ဒါပေမယ်အချိန်ပေးနိုင်မှူတော.ကျဆင်းသွားမှာပဲ.

အဲဒီအချိန်ဆို်ရင် ..30ကျော် 40နားပေါ့

ငါတို့နိုင်ငံကြီးလည်း..ဖွံ.ဖြိုးတို်းတက်လို့..အာရှကျားတစ်ကောင်အဖြစ်မှန်းလို့ရခဲ့ရင်…..

ငါ က

လူနာတွေ..အများကြီး.လက်ခံပြီးပတ်ဝန်းကျင်ကို မျက်ခြေပြတ်လောက်တဲ့ဘဝနဲ့နေသွားမှာလား..

အဲဒီအချိန်ထိ… လူနာနဲ.ဆရာဝန်အချိုးမမျှတမှုူက ရှိနေဦးမှာလား…

နိုင်ငံမှာ…. ပညာရှင်တွေအမျာကြီးလိုအပ်မှာ.

ဆရာဝန်ဆိုတာ.

ဆေးကုတာတစ်ခုတည်းလို.တော.ငါလက်မခံနို််င်ဘူူးး.

ဆေးပညာဒီလောက်ကျယ်ပြန်.တာ..ဒီနိုင်ငံမှာ

နောင်လာမယ်.ခေတ်အတွက်..

ဆေးပဲကုတတ်တဲ.ဆရာဝန်တွေများနေမှာတော.မဖြစ်စေချင်ပါဘူး.

ဗီဇနဲ့အလုပ်ထပ်တူကျရင်….

မိမိကိုယ်ကို ပြောင်းလဲနိုင်သလို..

မိမိပတ်ဝန်းကျင်ကို လည်းပြောင်းလဲပေးနိုင်တယ်တဲ့

နောက်ဆုံး….

စိတ်ကူးထဲမှာတောင်မလုပ်ဖူးတဲ့အလုပ်ကို…..ကြိုးစားရင်..

စိုက်ထုတ်ရတဲ့ခွန်အား..အချိန်တွေနဲ့…. ပြန်ရမယ်..ရလဒ်တွေက…ထိုု်က်တန်ပါ.မလား..

ကို်ယ့်ကို ယ်ကို မေးခွန်းတွေထုတ်မိတာက အကြိမ်ကြိမ်…

နောက်ဆုံးတစ်ခုပဲတောင့်တတယ်

ပေါင်းစည်းနိုင်မယ်.လမ်းတစ်ခုကို လိုချင်တယ်လို.

မြေနီလမ်းနဲ..ကတ္တရာလမ်းနဲ့ပေါင်းပြီး…..ပန်းတိုင်တစ်ခုတည်း့ဖြစ်မယ်.လမ်းမျိုးပေါ.

အဲဒီလိုလမ်းမျိုးက..

မချောမွေ့ပဲကျောက်စရစ်လမ်းဖြစ်နေရင်တောင်….

ကျွန်တော်ပျော်ရွှင်နေမယ့်အရာမျိုး ဆို်လျှောက်လှမ်းချင်မိပါတယ်

Arthur

(Dec .19 .2011)